Jasunari Kavabata, shkrimtari japonez që u laureua me çmimin “Nobel” në vitin 1968, njihet për përsosmërinë e formës së teksteve, të kombinuara me aftësinë e madhe për të analizuar ndjenjat dhe gjendjen shpirtërore të personazheve. Këto cilësi gjenden pa mëdyshje në novelën “Bukuroshet e fjetura”, një rrëfenjë e gjatë e ngjyrosur me erotizëm të rafinuar.
Historia është shumë e thjeshtë, thuajse e paqenë. Eguti i moshuar, me këshillën e një miku, shkon në një bordello të çuditshme, ku klientët, të gjithë të moshuar, mund të kalojnë natën pranë vajzave bukuroshe të përgjumura nga një lëndë narkotike e fuqishme. Rregullorja ua ndalon zgjimin, duke e shtuar kështu sharmin thuajse magjik që buron nga vajzat dhe i mundëson Egutit, përmes një rapsodie delikate ndjesish dhe kujtimesh, të bëjë paqe me veten në një udhëtim të jashtëzakonshëm nëpër skutat më misterioze të psikikës… Kështu, ai e kufizon veten në prekjen e lëkurës së freskët të vajzave të reja, në një kontakt që i transmeton energji jetësore dhe njëkohësisht e shtyn të reflektojë për afrimin e paepur të vdekjes.
E pamundur të mos pushtohesh nga bukura e rafinuar e kësaj historie, e cila në veçantinë e saj na kthen në ndjesi të njohura për çdo qenie njerëzore dhe na grish me elegancën e saj delikate. Punët e Kavabatës janë thurje të brimuara, të papërfunduara, që lënë lexuesin pa frymë para misterit të interpretimit. Soditja e natyrës, rënia e një gështenje, lulëzimi i një kumbulle, fluturimi i zogut, janë arratisje drejt një bote tjetër, ku bukuria e pashpjegueshme është ndoshta ajo e të vdekurve të rikthyer për një çast në botën e të gjallëve.
Novela “Bukuroshet e fjetura” të Jasunari Kavabatës është një nga veprat më të bukura. Shpeshherë Kavabata shkruan me metafora, duke dhënë shkas për reflektim shumë më parë pasi të shfletojmë edhe faqen e fundit të librit, për më tepër personazhet kryesorë në krijimtarinë e tij janë individë kompleksë në kërkim të pastërtisë.
Pasqyrimi i gabimeve të së shkuarës tek personazhi zakonisht ndodhin në prag të vdekjes. Për më tepër, këtyre personazheve u pikon dëshpërimisht në zemër për atë shans të pamundur për rininë e të rinjtë, madje edhe për një moment të shkurtër, për të rivitalizuar një ekzistencë më të dëlirë.
Mandatory Credit: Photo by AP/Shutterstock (7365291a)
Kawabata Yasunari Kawabata, 69, winner of the 1968 Nobel Prize in literature, talks with news reporters at his home in Kamakura, Japan, on . Kawabata is the first Japanese writer to be given the award, which has a cash value of $70,000. Kawabata was president of the Pen Club of Japan from 1948 to 1965, and is a member of the Japanese Academy of Letters
NOBEL PRIZE LITERATURE KAWABATA, KAMAKURA, Japan
Si gjithmonë, stili i shkrimit të Kavabatës përmban tone lirike, filozofike, që sugjeron misteret e panjohura të jetës. Sido që të jetë, mbetet fakt: Kavabata vërtetoi mundësinë e ndjeshmërisë së pastër të flasë në veprat që lëkunden me bukurinë.
A ishte kjo bukuri hyjnore apo e ligë? Sekreti i mbartur në varr nga shkrimtari, nuk do të zbulohet kurrë. Stili i Kavabatës është mjaft linear, i rrjedhshëm në vetvete, edhe sepse për sa i përket skenave “aksioni”, të kuptuara si lëvizje e personazheve, ai është mjaft i drejtpërdrejtë dhe e vë lexuesin në kërshëri.