Një roman i shkurtër që përshkruan dhimbjet e emocioneve të kahershme të adoleshencës.

Një histori e gjallë dhe e ndjeshme e një 16-vjeçari, i cili dashurohet me një grua të bukur, më të madhe në moshë.
Të mbledhur një mbrëmje, disa miq i tregojnë njëri-tjetrit dashurinë e tyre të parë.

“Isha gjashtëmbëdhjetë atëherë. Ndodhi në verën e vitit 1833. Isha në shtëpinë e prindërve në Moskë…”. Në shtëpinë tjetër, një princeshë, një vajzë alla Turgeniev, e hirshme, e thjeshtë dhe spontane argëtohet me mëtuesit e saj deri ditën kur bie vetë pre e dashurisë. Një histori e vërtetë, një histori me bukuri mizore.

Romani mund të konsiderohet pa frikë, kryevepra e së vërtetës dhe poezisë.